Βέβαια τη λύση της οικονομικής κρίσης δεν μπορεί να τη δώσει μόνος ο επιχειρηματικός κόσμος εάν δεν βοηθηθεί από το κράτος.
Όπως ανέφερα και σε ειδικό άρθρο μου, η πιο ενδεδειγμένη οδός προς αντιμετώπιση και θεραπεία της οικονομικής κρίσης είναι διά της ανάπτυξης. Πρέπει το κράτος να αλλάξει την πολιτική του εν προκειμένω και να ενθαρρύνει και να προωθήσει την ανάπτυξη.
Με συνοπτικές διαδικασίες να επιταχύνει την αδειοδότηση αναπτυξιακών έργων που εκκρεμούν από χρόνια. Κατά πρόσφατη συνάντηση των μεγαλύτερων επιχειρηματιών ανάπτυξης στο ΚΕΒΕ, διαπιστώσαμε ότι υπάρχουν σήμερα έργα που αναμένουν αδειοδότηση από πολλά χρόνια, το συνολικό κατασκευαστικό κόστος των οποίων ξεπερνά τα δέκα δισεκατομμύρια ευρώ. Η Κυβέρνηση μπορεί ν' αντιμετωπίσει την κρίση αποτελεσματικά με το να επιταχύνει την έκδοση των αδειών όλων αυτών των καθυστερημένων έργων όπως άλλωστε έπραξε πρόσφατα και σε συγκεκριμένους ξένους επενδυτές.
Η ανάπτυξη θα λύσει τη πιο οδυνηρή συνέπεια της κρίσης, την ανεργία. Θα φέρει εισοδήματα στα κρατικά ταμεία. Θα κυκλοφορήσει χρήμα και ανταλλάσσοντας χέρια θα άρει την ψυχολογική πίεση προς τον καταναλωτή και θα τον επαναφέρει στη κατανάλωση, οπότε και η ομαλότητα.
Όμως τι γίνεται στην πραγματικότητα;
Υπάρχει ανώτατης ποιοτικής στάθμης αναπτυξιακό έργο, διεθνούς εμβέλειας, ήδη παγκόσμια αναγνωρισμένο αφού διεθνούς κύρους οικονομικοί κολοσσοί εξέφρασαν επιθυμία συμμετοχής στο έργο αυτό, που θα τοποθετούσε την Κύπρο στην κορυφή των τουριστικών προορισμών ποιότητος ανά τον κόσμο. Θα απέφερε, πιστοποιημένα από τη KPMG, πάνω από €120 εκ. το χρόνο στην εθνική οικονομία. Θα προσέφερε απασχόληση σε εκατοντάδες νέους και θα έσωζε δέκα χωριά της περιοχής, που πεθαίνουν με γοργούς ρυθμούς λόγω παντελούς έλλειψης απασχόλησης.
Ένα οικολογικό θεματικό έργο με θέμα τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, την Αφροδίτη και την Ακαμαντίδα και γι’ αυτό θα είναι μοναδικό στο κόσμο. Ένα έργο που η πιο αρμόδια αρχή της Ε.Ε., η Γενική Διεύθυνση Περιβάλλοντος της Commission, πιστοποιεί ότι είναι αειφόρος ανάπτυξη, προστατεύει υποδειγματικά το περιβάλλον καθώς και την πολιτιστική και αρχαιολογική κληρονομιά, συντηρεί και σέβεται το τοπίο και επιπλέον προσφέρει απασχόληση (σε μια περιοχή που την έχει επείγουσαν ανάγκη). Και όμως του έργου αυτού όχι μόνο το κράτος καθυστερεί σκόπιμα την υλοποίησή του για δεκαετίες αλλά και το έχει καταδικάσει.
Και τι προτίθεται το κράτος να κάνει το πολυτιμότατο κτήμα πάνω στο οποίο έχει ετοιμασθεί, με δαπάνες εκατομμυρίων λιρών, το πρωτοποριακό αυτό έργο θησαυρός, για την εθνική μας οικονομία και για την κοινωνία γενικά; Που έχει ήδη γίνει παγκόσμια γνωστό και συζητείται κολακευτικά και με θαυμασμό σε Διεθνή Συνέδρια πριν ακόμη υλοποιηθεί; Θέλει να το απαλλοτριώσει, να αποζημιώσει την εκτιμηθείσαν αξία του, πάνω από €100 εκ. από το κενό σήμερα βαλάντιο του φορολογούμενου και να το κάνει τι;
Να το χαραμίσει σε wilderness area (αγριότοπο), όπως το ονομάζει το σχετικό κυβερνητικό σχέδιο. Αν είναι δυνατόν. Δηλαδή αντί ανάπτυξη που επιβάλλει σήμερα η άνευ προηγουμένου οικονομική κρίση, ερχόμαστε να καταστρέψουμε και να αχρηστεύσουμε έναν θαυμαστό αναπτυξιακό θησαυρό και από πάνω θα κληθεί να το χρυσοαποζημιώσει αχρείαστα από το υστέρημά του ο άμοιρος και εξουθενωμένος σήμερα φορολογούμενος με πάνω από €100 εκ.
Είναι αυτό δίκαιο και λογικό για την Κύπρο, το λαό και την οικονομία μας;
Σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του κόσμου ένα τέτοιο έργο όχι μόνο θα το αγκάλιαζε το κράτος και θα το πριμοδοτούσε, αλλά και θα του έστρωνε το κόκκινο χαλί για την ταχύτερη δυνατή υλοποίησή του για το καλό του τόπου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου